погышо

погышо

1. прич. от погаш

2. в знач. сущ. сборщик, собиратель

Шӱкшӧ вургемым погышо сборщик ветоши.

Йозак погышо-влак лектын кайымеке, Йыван ден ватыже каҥашаш тӱҥальыч. [/i]Н. Лекайн.[/i] После ухода сборщиков подати, Йыван с женой стали совещаться.

Тунам тушто поҥгым погышо-влакын йӱк-йӱанышт кечыгут шергылтеш. [/i]М.-Азмекей.[/i] Тогда там весь день раздаются голоса грибников.